0+
-entiri.verilen_downvote
vurun yalnızlığa
yalnızlık öldürdü beni
işığını gözlerimin önce
yüreğimin sevincini
yalnızlık aşkımı hevesimi
gücümü kuvvetimi
gözgöze geldiğim
bütün karanlık pencerelerde
yalnızlığın gözleri
sokağa çıkan
eve dönen
yıllardır yalnızlıktı benimle
her kış gecesi saat yedide
yalnızlıktı esen
konak önünde
yalnızlıktı oturmuş meyhanede
bekleyen beni
gülmek istemiyorsam
konuşmak istemiyorsam
sevişmek istemiyorsam
yalnızlık sebebi
kımıldasam
değiştirsem yerimi
itsem elimin tersiyle
gider gene gelirdi
bir gün girerseniz odama
cansız uzanmış bulursanız beni
bakın başucuma
bakın dört duvara
yalnızlık orda
sizinle nefes nefese
sizinle burun buruna
uzanmış yanıbaşımda yatağa
geçmiş masama
saymayın güldüklerimi
saymayın sevdiklerimi
bilin doymadım ben
ne aşka ne dostluğa
vurun yalnızlığa